Best ON

Αυτό που ξεκίνησε στο ελληνικό τραπεζικό σύστημα συνιστά απαρχή της αναδιάρθρωσης του ελληνικού καπιταλισμού στη μετά την κρίση εποχή. Είναι απολύτως βέβαιο ότι θα δούμε και άλλα. Η  αποχώρηση του Μιχάλη Σάλλα από το τιμόνι της Τράπεζας Πειραιώς  δεν ήταν κεραυνός εν αιθρία για τους γνωρίζοντες. Ο ίδιος άλλωστε, με όσα είπε προς το Δ.Σ. της τράπεζας, αποκάλυψε πως επρόκειτο για κοινό μυστικό:  «Ενημέρωσα ήδη από τις αρχές του 2016 τους αρμόδιους θεσμούς ότι πρόθεσή μου ήταν να μη συμμετέχω στο νέο οργανωτικό σχήμα του Ομίλου», είπε χαρακτηριστικά. Ο ίδιος αιτιολόγησε ως εξής την αποχώρησή του: «Μετά και την τελευταία ανακεφαλαιοποίηση διαμορφώνεται για το τραπεζικό σύστημα, ασφαλώς και για την Τράπεζα Πειραιώς, ένα νέο εταιρικό και οικονομικό περιβάλλον. Στο νέο αυτό περιβάλλον χρειάζεται η εμπειρία των παλαιών στελεχών, αλλά κυρίως οι δυνάμεις των νέων ανθρώπων, των νέων managers, οι οποίοι θα επωμιστούν το βάρος να οδηγήσουν την τράπεζα στη νέα εποχή». Πρόκειται για την ανώδυνη πλευρ

του  Νάσου Ηλιόπουλου* Η διαδικασία μετασχηματισμού του ΣΥΡΙΖΑ σε κεντρική πολιτική δύναμη βασίστηκε στη μετατροπή της οικονομικής κρίσης σε κρίση ηγεμονίας. Χρειάστηκε γι' αυτό η αστάθμητη συνάντηση μιας σειράς κοινωνικών αγώνων με τη δυνατότητα ανατροπής στο πολιτικό επίπεδο. Η σχέση εμπιστοσύνης και εκπροσώπησης που οικοδομήθηκε όμως παραμένει εύθραυστη και δοκιμάζεται σκληρά από την εφαρμογή των μέτρων της συμφωνίας του Ιουλίου. Η συμφωνία του Ιουλίου, παρά τα σημαντικά λάθη μας, συμπυκνώνει έναν τρομακτικά αρνητικό συσχετισμό δυνάμεων από τον οποίο δεν θα μπορούσαμε να ξεφύγουμε. Ίσως το πιο αρνητικό αποτέλεσμα είναι η ασφυκτική διαδικασία επιτήρησης που έχει επιβληθεί. Τα όρια και οι δυνατότητες άσκησης πολιτικής εντός του σημερινού πλαισίου είναι ίσως το βασικό ερώτημα. Στην πολιτική σύγκρουση δεν υπάρχουν μόνο νίκες, αλλά και ήττες. Χειρότερο όμως από την ήττα είναι η αδυναμία παραδοχής και κατανόησης της πραγματικότητας. Η ολοκλήρωση της αξιολόγησης δεν επαναφέρει μια συνθ

Του Αργύρη Παναγόπουλου Η Πορτογαλία μπορεί να αλλάξει σελίδα, χάρις στην ιστορική άνοδο του Μπλόκου και το σταθερό αποτέλεσμα του ΚΚ. Η νεοφιλελεύθερη δεξιά έχασε την απόλυτη πλειοψηφία, το Μπλόκο της Αριστεράς και το ΚΚ της Πορτογαλίας πιέζουν για σχηματισμό κυβέρνησης με το Σοσιαλιστικό Κόμμα, ενώ η συμμετοχή διαμορφώθηκε σε υψηλά επίπεδα διαψεύδοντας τα "παπαγαλάκια" της αποχής. Η κυβερνητική δεξιά συμμαχία  PAF  κατέρρευσε από το 50,35% του 2011 στο 38,34%, καταγράφοντας βουτιά που ξεπερνά το 12% ή τους 800.000 ψήφους καi να εκλέξει μόλις 100 βουλευτές από τους 132 που είχε το 2011 χάνοντας την απόλυτη πλειοψηφία στη βουλή. Τα δύο δεξιά κυβερνητικά κόμματα παίρνουν 100 έδρες, οι σοσιαλιστές 80, το Μπλόκο 19 και το ΚΚ της Πορτογαλίας 15. Το Μπλόκο της Αριστεράς διπλασίασε τις ψήφους του, πλησιάζοντας στις 545 χιλιάδες από τις 290 χιλιάδες του 2011, ενώ το ΚΚ της Πορτογαλίας κατέγραψε οριακή υποχώρηση ψήφων.  "Η δεξιά δεν έχει την απόλυτη πλειοψηφία για να κυβερνήσει